Agnieszka Radwańska dokładnie 13 lat temu wygrała turniej w Miami, pokonując w finale Marię Szarapową. To nie był przypadek, a finałowy występ wpisał się w najlepszy okres Polki w karierze. Co sprawiło, że zaczęła grać wtedy aż tak dobrze? Dlaczego musiała radzić sobie na Florydzie nie tylko ze słynną Rosjanką, ale także z trybunami?
Jak ten czas leci! 31 marca 2012 r. Agnieszka Radwańska wygrała turniej w Miami, występujący wówczas pod nazwą Sony Ericsson Open. Dziś to impreza rangi WTA 1000, wtedy też należała do najważniejszych w kobiecym kalendarzu.
asza tenisistka pokonała w finale Marię Szarapową. Polka startowała jako piąta rakieta świata, a Rosjanka była druga w rankingu WTA. Mecz był bardzo zacięty, doszło raptem do dwóch przełamań – obu na korzyść Radwańskiej. Najpierw przy stanie 6:5, gdy stabilna do tej pory Szarapowa zaczęła częściej mylić się. Polka jej w tym “pomogła”, dochodząc do każdej piłki i zmuszając ją do nadzwyczajnej precyzji, której Rosjanka nie potrafiła wprowadzić w życie.
Po piłce setowej słychać było na trybunach jęk zawodu, bo choć Szarapowa urodziła się w rosyjskim Niaganiu, to od dziewiątego roku życia mieszkała niedaleko Miami. Tam też zaczęła grać w tenisa w słynnej akademii Nicka Bollettieriego.
Szarapowa pokonana drugi i ostatni raz
Radwańska nie dała się zdeprymować zachowaniu publiczności. Wygrała pierwszego seta, a w drugim konsekwentnie utrzymywała podanie. W końcówce drugiej partii historia się powtórzyła – Rosjanka znów w najważniejszym momencie nie wytrzymała. Kolejne błędy zakończyły się gestem wysoko uniesionych rąk ze strony Radwańskiej. Polka potrzebowała godziny i 45 minut, by zwyciężyć w finale 7:5, 6:4.
Realizator Eurosportu pokazał trybuny, na których znajdowali się trener Tomasz Wiktorowski i siostra Urszula Radwańska. Oboje wyglądali na przeszczęśliwych. To nie może dziwić, bo Agnieszka Radwańska sięgnęła po swój największy tytuł na tamtym etapie kariery.
urniej w Miami 2012 był bardzo mocno obsadzony. Na starcie pojawiły się wszystkie największe gwiazdy – nie tylko druga na świecie Szarapowa, ale także liderka Wiktoria Azarenka, trzecia Petra Kvitova, czwarta Karolina Woźniacka czy Serena Williams, która sezon wcześniej wróciła do gry po kontuzji.
Radwańska w całej imprezie nie straciła nawet seta. W drugiej rundzie pokonała Madison Keys, która wówczas jako 17-latka wchodziła do wielkiego tenisa, a w tym roku triumfowała w Australian Open. Polka na Florydzie wyeliminowała także przyszłą numer jeden Garbine Muguruzę, wielokrotną mistrzynię wielkoszlemową Venus Williams, a w półfinale Marion Bartoli. Francuzka sklasyfikowana wtedy jako siódma w rankingu, rok później niespodziewanie wygrała Wimbledon, a po tym sukcesie zakończyła karierę.
Czytaj także: Sceny po finale w Miami
Szarapowa kilka dni wcześniej doszła do finału w Indian Wells, w którym pokonała Azarenkę. Po Miami poleciała do Stuttgartu, gdzie w meczu finałowym zrewanżowała się Białorusince. Chwilę później Rosjanka triumfowała w Roland Garros. Wygrana Radwańskiej w Miami nad nią miała więc wyjątkowy wymiar. Także dlatego, że to było zaledwie jedno z dwóch zwycięstw naszej tenisistki z Szarapową w historii. Wcześniej zwyciężyła 6:4, 1:6, 6:2 w trzeciej rundzie US Open 2007.
Najlepszy okres w karierze
Po finale w Miami cytowaliśmy w Sport.pl największy rosyjski portal sportowy Sport.ru, który komentował: “Turniej w Miami to kolejna porażka Marii Szarapowej. Awans do finału dużej imprezy i przegrana z tenisistką młodej generacji w decydującym meczu – to zaczyna nosić znamiona kompleksu. Maria zapomina jak grać w tenis. Tak było też tym razem. Szarapowa na własne życzenie utonęła we florydzkim bagnie”. Szarapowa przegrała wcześniej także finał Australian Open z Azarenką.
o wygranej z Szarapową Radwańska opowiadała, co zadecydowało o zwycięstwie. – Nigdy nie będę serwować tak jak Maria, która jest jedną z najbardziej agresywnie grających zawodniczek. O punkty było bardzo ciężko, lecz skutecznie zmieniałam tempo wymian i cały czas szukałam nowych rozwiązań, jak uczył mnie ojciec. Walka była bardzo wyrównana, spotkanie rozstrzygnęło się w kilku piłkach, ale dzisiaj wszystko funkcjonowało tak, że nie mogę na nic narzekać – mówiła, cytowana przez “Rzeczpospolitą”.
Agnieszka Radwańska pokazała w tamtym finale to, z czego słynęła w czasie kariery – spryt, walkę do końca, inteligencję. Potrafiła zmusić rywalki do błędów, zatrzymać mocniej uderzające od niej Szarapową, siostry Williams czy Azarenkę. W tamtym sezonie grała prawdopodobnie najlepiej w całym życiu.
Rok 2012 rozpoczęła od ćwierćfinału Australian Open, później była najlepsza w Dubaju, Miami, Brukseli, a w lipcu doszła do pamiętnego finału Wimbledonu. W połowie sezonu wskoczyła na drugie miejsce w rankingu WTA. Nigdy później nie była już wyżej.
